Gözlerime iyi bak, kulak ver bana
Bel ki bu son görüşümüz birbirimizi.
Belki son kez içimizde ne varsa döküşümüz kadın!
Son kez cesurca, seninle şiir okuyuşum bu aska.
Ve yüreğimle işlediğim, sana kalan tek mirasım bu şiir…
Gözlerime iyi bak, kulak ver bana…
Sus konuşma, yel alsın ayrılığı dilinden adam,
Ben seni her görüşümde, ilk gün gibi bakarım gözlerine,
Tepeden tırnağa ölümsüz sevda kuşanırım…
Seni gördüğüm her gün, benim vuslata erdiğim gün,
Yüregin yüregime dokunur incitmeden her dafa ...
Ben yaslı ve yorgunum kadın, arada bir hatırla!
Aklım gider se, gülüşünle sen kendini anımsat.
Göçüp gidersem eğer hüzne kapılma, hayata yeniden başla!
Hep söylüyorum ya, ben senin gülüşlerinde doğdum.
Belki bu son gelisim hayata, iyi bak gülüşlerine…
Sakın kendini bensiz topraklara atma!
Beni düşün, benim için yaşa beni unutma adam!
Bu bana yazdığın en umutsuz şiir ilk defa,
İlk ayrılığa dair, yüreğimin bedenime ağır gelmesi,
Yüreğinin susup, kalemin sevdaya lal olması…
Gözlerime bak adam, ölümü unut benimle yaşamayı hatırla...
Kayıt Tarihi : 22.2.2024 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!