…..(Ramazan ZARAR anısına hitaben)
Sözünün arkasında şerefi ile duran
Göğsü önde başı dik düzgün bir adam vardı
Haksızlıklara karşı masaya yumruk vuran
Mazlumların yanında özgün bir adam vardı
Bu gün gördüğüm adam şaşırdım o değilmiş,
El avuçta kalmamış viran olmuş dağılmış
Direncini kaybetmiş başı öne eğilmiş
Yapıları yıkılmış bozgun bir adam vardı
Hazan vurdu kurudu hangi dala el atsa
Yatağı diken sanki nere uzanıp yatsa
Lokması zehir oldu yavana neyi katsa
Umudunu yitirmiş bezgin bir adam vardı
Mum ışığına hasret karanlıkta yaşayan,
Omuzda kahır yüklü heybeleri taşıyan,
Dertlere nikâh kıyıp mutluluğu boşayan,
Kendine bile küsmüş üzgün bir adam vardı.
Dünü bu günü geçti yarını göremeyen,
Olduğu yerde sayıp ileri yürümeyen
Sorulan suallere bir cevap veremeyen,
Feleğe isyan etmiş ezgin bir adam vardı
Derdini umursamaz cebini soranlara
Ekmeğini yiyip de sırtından vuranlara
Çocukları ve eşi can gibi duranlara
Hakkı helal etmeyen kızgın bir adam vardı.
……..O adam benim ağbim RAMAZAN ZARAR DI
Hüseyin zarar
26/07/20114
Kayıt Tarihi : 30.7.2014 17:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!