Bir adam tanıdım küçük yaşlarda,
Adamın üç tane karısı vardı,
Ekerdi, biçerdi, harman hasadı,
Buğdayı, arpası, darısı vardı,
Üç karılı bilinirdi lakabı,
Bakımlıydı saç, bıyığı sakalı,
Sivri burun ayakkabı tokalı,
Kemerinin yılan derisi vardı.
Hatırı sayılır sözü dinlenir,
Söz üstüne söz koyanlar mimlenir,
Namı vardı diyar diyara dillenir
Adamın üç beş yüz, arısı vardı.
Yakın ederdi o uzak yolları
Tarla tapan ağaçları dalları,
Bağ,bahçe, içindeydi gülleri
Kırmızı, beyazı, sarısı vardı.
Çoluk çocuk sayılmazdı torunlar,
Yüzler güler doyardı hep karınlar
Endişesi yoktu gelse yarınlar,
Adamın dağlarda, sürüsü vardı.
Bir sale sesi duydum bir sabah
Üç karılı ölmüş dedim ki eyvah
Gözlerime inanmadım hay Allah
Gördüm ki adamın, yarısı, vardı,
Mezarına gittim üç bey kişiydi
Belli ki gözlerde yalan yaşıydı,
Bir dostu kalmıştı mezar taşıydı,
Üç karılı derler birisi vardı.
Doğdu öldü götürdü ki neyini
Ne şehrini koydu ne de köyünü,
Anlatmadım kaldı bir çok şeyini,
Daha mazisinin, gerisi, vardı,
Kayıt Tarihi : 12.11.2014 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirin hikayesi gerçek bir kiyayedir. Bu şiirde geçen adamı çocukluğumda tanıdım ve hep onun hayatından kesitler dinledim. Bu şiirde bir gün ne idim bir gün ne oldum'u anlatmaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!