Bir Adam Sevdim Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Bir adam sevdim
Zeytin gözlerinde kaybolduğum.
Bir adam sevdim…
Ateşiyle kavrulduğum.
Anlatmak istesem sığar mı yüreğim kelimelere,
Yoksa kızar mı yürek kelimeler dar geldi diye…
Zor sevdiğim,
Zor seni anlatmak…
Hep dedim ya; “Ben ol da gör” diye…
Çünkü dile zor gelir, aşkı demek sevgiliye.
Sen ki benim dualarım,
Sen ki Tanrıdan armağanımsın.
Sen ki bin kalbim olsa,
Hepsini vereceğim tek insansın.
Bir gülüş servetten değerli olabilir mi,
Yedi düvelden korku nedir bilmeyen tir tir titrer mi sevdiğinden,
Ya da sevdiğini incitmekten.
Gözyaşları yağmur misali yağar mı yar mutsuzken.
Aynı anda aynı hisleri duyar mı insan,
Ve ruhunu ruhunda,
Kalbini kalbinde hisseder mi?
Yaşıyorum sevgilim, yaşıyorum seni…
Canımın yarısı derken farkında olmadan canımın tamamını vermişim sana
Benim canım olmuşsun.
Zeytin gözlerinde aşkı bulduğum
Ateşinde kavrulduğum yarim olmuşsun.

Zamanı yok aşkımın, tarifi yok…
Var oluşumdan beri kalbimdeydin,
Ve Tanrı istediğinde karşıma geldin…
Sendin sevgilim sendin…
Kahverengi gözlerin gözlerime değdiğinde
Anladım ki kalbimi aşık edecek sendin.
Ve sahip olduğun ruhla dünyalara bedeldin…