Bir Adam sevdim 11.30 16.10 2024

Bir adam sevdim,

Küçük bir çocuğun ellerinden tutar gibi,
Yaşamadığım çocukluğumu baştan yazdı,
Alnıma kondurduğu her nefes,
Sanki kayıp yıllarıma, mazime bir öpücük,
"Burası senin yuvan" dedi,
Beni sahiplenişi, kadınım diye haykırışı,
Bir evi yuva yapan o sıcaklık, o güven,
Avuçlarımda filizlenen umut,
Her dokunuşunda yeniden var olmanın sırrını buldum.

Bir adam sevdim,
Yanımda koca bir dünya oldu,
Hatalarımı sarıp sarmaladı,
Doğrunun ve yanlışın dilini,
Sevgisiyle öğretti bana,
O bir öğretmendi, sevgiyle eğiten,
Kaybolan ne varsa,
O’nun ellerinde birer birer geri döndü,
Unuttuğum bir mutluluğun gölgesinde
Tekrar sevmeyi öğrendim onunla.

Bir adam sevdim,
Hayatın karanlık yüzünde,
Bir yıldız gibi yol gösteren,
Kaybettiklerimi avuçlarıma döküp,
Her öpücükle yeniden hayat veren.
Beni yeniden ben yapan,
Var oluşumun anlamını değiştiren,
Geçmişime kucak açıp,
Geleceğimi mutluluya boyayan,
Bir adam sevdim,
O bana yaşamayı öğretti,
Ve ben onunla her gün yeniden doğdum.

Bir adam sevdim,
Sözlerinde huzurun meltemi esen,
Gözlerinde bir ömrü saklayan,
Yıkıldığım anlarda beni ayağa kaldıran,
Karanlıklar içinde kaybolurken,
Bir ışık gibi önüme düşen.
O’nu sevmek, dünyayı yeniden keşfetmekti,
Her nefesiyle yeniden doğmak,
Her bakışıyla daha da büyümekti.