Hayatın doğurduğu bir kukla!
Her gece aynı mekanda;
Onca kalabalığı güldürürken...
Gökkuşağından saçları,
Kocaman kırmızı burnu,
Kendinden büyük ayakkabıları ile,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Evet Sayın Mersin, gülerken ya da güldürürken de ağlanıyor. Güzel... Tebrikler...
Sadık Softa
O adam gulerken icine kan akiyordu demek...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta