Bir Adam Görüyorum

Bir adam ağlıyor çıkmazlarında
Yenik düşüyor belki de
Gecelerin şizofren oyunlarına
Bir adam...
Söz geçiremiyor arsızlığına
Yok olması pahasına

Bir yol açılıyor önünde sonsuza
Satır satır işliyor kilometrelerini saf duygularıyla
Hayalleriyle deliyor dağları tepeleri
Kalemiyle döşüyor her bir asfalt tanesini
Onu da çok görüyorlar
Kaçırıyorlar yılda bir gelen neşesini

Bir adam sömürüyor dudaklarıyla geleceğini
Öyle bir çekiyor ki
Sigara dile geliyor, yetti be
Acıtma canımı diye
Bir adam...
Tek dostunu da incitiyor böylece

Bir adam görüyorum çok yakınımda
Bir nefes kadar içimde
Bir düş kadar gölgemde
Anlaşabilmeyi çok istesem de
Beceremiyorum
Söz geçiremiyorum inceliklerime
İncelik diyorum ben ona kendimce

Bir adam uyumuyor gecelerce
Göz oyunları sadece
Mecburiyet bana göre
Bazen kapanır taşıyamadığı için göz kapaklarını
Bazen de hazırlar kendini ertesi güne
Uyumaz uyku diye
Sevdaya yaklaşmayı istedikçe
Zehir olur uyku denen sermaye
Hiç zengin olamadı ki
Hep cepten yedi
Battıkça battı, borçlandı geleceğine

Bir adam duyuyorum kendi içimde
Yoruldum diyor
Gereksiz bu işkence
Bağırıyor ben duymak istemesem de
Şizofrenin adı yok! ! !
Ezdirmek yakışmıyor kendimi gecelere
Adamım ben ettim sen etme
Sadık kalacağım bir daha kendime
Benliğime.....