Bir adam gördüm, gözleri yaşlı.
Yüzü bumburuşuk, asık suratlı.
Acıyıp sordum: 'Neden böylesin? '
(Yok bir şeyim ben, iyiyim) dedi.
Ama besbelli, onun bir derdi vardı.
Susup bekledim; sonra da o konuştu:
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta