Bir adam yirmi iki numaralı kutlukta
Otobüsün tozlanmış camın dan bakıyor
Kaybolan tozlanan umutlarına
Bir adam yirmi iki numaralı koltukta
Parke taşlarının tozlanmış günah üstüne
Bir adam yirmi iki numaralı koltukta
Otobüsün camın dan bakıyor
Hostes soruyor adama ne alırsın diyor
Adam kaybolan yıllarımı diyor
Bir adam yirmi iki numaralı koltukta
Otobüsün tozlananmış camın dan bakıyor
Geçmişine sünger çekercesine
Bir adam otobüsün tozlanmış camın dan bakıyor
İçin de kaybolan insan sevgisine
Bir adam otobüsün tozlanmış camın dan bakıyor
Hostes soruyor adama ne alırdınız diyor
Adam kaybolan aşkımı sevaplarımı diyor
Bir adam yirmi iki numaralı koltukta
Otobüsün camın dan bakıyor
Mavin soruyor adama nerde inersiniz diyor
Adam diyor mavine
Umudun aşkın sevginin insanlığın olduğu
Son kavşakta
Bir adam otobüsün yirmi iki numaralı koltukta
Otobüsün camın dan bakıyor
Kayıt Tarihi : 3.4.2010 17:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!