Bir Adam Arıyorum, Anam...

İbrahim Cuma
139

ŞİİR


11

TAKİPÇİ

Bir Adam Arıyorum, Anam...

Yağmurlu bir geceymiş.
Gökler gürül gürül...
Telaş içinde uykunu yitirdiğin o gün
Döne anaya haber salmışsın derman için...
Dermanların bittiği anda,
Ben doğmuşum dünyana anam.
Doğuşum demanın olmuş.

Gözlerin parıldamış;
Hayaller kurmuşsun üzerime.
Umut beslemişsin dermansız gecelerine
Ninniler söylemişsin
Hayallerindeki adama...
Adam olacak demişsin görenlere...

Söylerken;
Gözlerinin parıltısına yıldızlar yağmış,
Dillendirdiğin ninnilere, bal damlamış söyledikçe.
Sözlerinde umutsuzluk hiç olmamış.
Gözlerindeki umut hiç solmamış...
Bütün imkansızlıkları imkan yapıp
Sermişsin geleceğime.

Tahtadan beşiğimi
Nazar boncuğu ile süsleyip,
Tıkırtılara gömmüşsün uykularını..
Taştan arabamın tekersizliğine yanmışsın.
Çomaktan atımın eğersizliğine yanmışsın...
Ardından türküler yakmışsın,
Eskilerden bozma şalvarımın yakışığına...
Ve yine, adam olacak demişsin...
Yitirmediğin umutlarınla,
Ninniler dizmişsin geleceğime...

Nazar değmesin diye
Dualar okurken,
Paytak paytak koşuşuma;
Söylediğin sözlerinde aramışsın nazarı...
Sıyrılmış ellerimle
Doğrulurken bulmuşsun huzuru...

Gençliğin ateşi vurup ta yüreğime,
Başkaldırdığımda kurallara!
Ve karşı durduğumda yalvarışlarına...
Alıp başımı,
Gecelere bıraktığımda serseri bedenimi...
Ve zehir zıkkım cigarayı çekerken ciğerlerime,
Senin ciğerinin yandığını anlamamışım.

Yine sonra, sabahlara kadar ve günlerce
Arabesk gecelerde, deli divane misali!
Sarı saçlı, mavi gözlü güzel için;
Ben kahrolurken;
Uykusuz gecelerime
Ağıtlarınla ortak olmuşsun...

Ben yandıkça sen kavrulmuşsun
Ben döndükçe sen savrulmuşsun
Ben düştükçe sen parçalanmışsın.
Sabırla beklemişsin
Deli çağımın durulmasını...
Dizlerini döverek beklerken;
Solmamış umutların...
Öldürmemişsin umurlarındaki adamı.

Adam ne ki ana! dediğimde bir gün,
Gözlerini dikip ufuklara,
Hayallere dalmışsın...
Hayallerinde tekrar tekrar besleyip
Dönüp baktığında yüzüme
Gülümsemenle anlatmışsın
Hayallerindeki adamı...

Aratarak büyüttüğün o adamı...
Önce, terleyen bıyıklarımda,
Ardından uzayan boyumda,
Sonra çalıştığım işimde,
Kavuştuğum eşimde,
Yediğim aşımda aradım durdum.

Ne büyük umutların varmış,
Aramak yetmiyor...
Ne büyük hayallerin varmış,
Onu bulma umudu
Aklımdan gitmiyor.

Şimdi evlatlarımda arıyorum o adamı.
Onlar da evlatlarında arar mı bilmem...
Ama bir sözüm olsun anam...
O adamı bulmadan
Huzuruna gelmem...

İbrahim Cuma
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 02:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Cuma