Tesadüfen tanımıştım,
Ana yok, baba yok...
Sırtta, bir mintan yok...
Üç abi var, ikisi kendi halinde,
Biri idamlık, fayda yok...
“Hiç ağlamadım, abi” diyordu,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



bu şiiri sesinizden sizden defalarca dinlemiştim
şimdi burada kaçırdığım dizeleri okuma fırsatım oldu
teşekkürler
sonsuz sevgi ve saygılarımla her ikinize de
Tansel Yegen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta