Tesadüfen tanımıştım,
Ana yok, baba yok...
Sırtta, bir mintan yok...
Üç abi var, ikisi kendi halinde,
Biri idamlık, fayda yok...
“Hiç ağlamadım, abi” diyordu,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
bu şiiri sesinizden sizden defalarca dinlemiştim
şimdi burada kaçırdığım dizeleri okuma fırsatım oldu
teşekkürler
sonsuz sevgi ve saygılarımla her ikinize de
Tansel Yegen
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta