Mesken olurken sevgililere ağaçların gölgesi
Bir adam var
Yalnız gölgesiyle dost
Yanarken ağaçların gölgeleri aşkın romantizminden
Onun yüreği yanar yalnızlığından
Önce derin bir iç çeker,
Sonra hızlı hızlı atar adımlarını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta