Elini alnına koymuş, oturuyor boynu bükük,
Taşın üstünde görünen, adam değil sanki kütük.
Matem pazarı kurulmuş, vücuduna bölük bölük,
Belini yaya çevirmiş, omuzlarına çöken yük.
Gözlerinin önü mosmor, avurtları çökük çökük
Kır bıyığını sarartmış, dert ortağı isli körük
Başında gri bir kasket, kasketin tereği sökük
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta