Bir adam,
Dikmiş kömür gözlerini
Yorgun gri bulutlara.
İhtiyar,
Ağrıyor tüm kemikleri.
Ama isyanı asumana.
Asuman,
Hayat dolu mavisini
Hiç göstermedi ona.
Asuman,
Onun için hep griydi.
Hep ayrılık tadında.
İhtiyar,
Biliyordu kötü kaderini
Yüreği paramparça.
(28,02,04)
Özgür ŞahinKayıt Tarihi : 15.11.2004 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!