Uyuduğum rüya, uyandığım dünya...
Bir deniz bir denize taşınacak bu akşam.
Bir adam tiftiklenmiş pamuklar gibi çoğalacak yalnızlığa .
kendi gölgesini yağmalayacak.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta