Bir Adam Şiiri - Vedat Koparan

Sevdası çocuk sevinçlerinde
Gözleri ışıl, ışıl ne kadar çok sevmişti
Kendinden öte, hasret ayazlarında
Hep büyüttü sevdasını
Büyük bir heyecanla, tirtir, titrerken
Düştü uçurumuna bir acı
Açmadı o çiçek
Kala kaldı buz kesen
Hasret ayazı vurgunluğunda..

Sabah ayazında
İskelenin serinliği içine işlerken
Dondu mu, üşüdü mü kimse bilmedi
Mavileri üşürken
Bir başına başladığı yolculuğu
Yine bir başına devamlarda
Kırıkları acıta, acıta
Gün karaları toplarken

Serseri bir mayın tarlasında
Mavnası çürümüş bir yelkenli
Yönsüz dümensiz şimdi..

Ne geceleri yakmıştı
Ne mülteci olmuştu kaçaklarında
İçti durdu,
O gecelerde, sigaralar birbiri peşine
Ne yıldızlar düşmüştü gözlerine
Bulup ta, ulaşamamanın sevinçlerinde
Yaz mevsimi yılan derisi değişimi
Kabuk değişti bir anda sevgi..

Ne kadar ilginçti
Sevdiği bir gün ona
Kardelenim var demişti
Bu yaz mevsiminde, güneş açımlarında
Meğer o kardelen hala kar altında
Saman alevi yangınlığı sevgide
Yaz geçende yaz, yazda biri üşümede..

Yürek duvarında gün sızıyorken
Kanarken o yürek, ışığa hasret
Kan damladı, çatladı yürek duvarı
İçin, için kanadı, sessiz bir direnişte
Ağlar hep o çocuk yitiklerde..

Var mı idi
Bir hayal mi idi yoksa
Başlanan sorguda
Tüm benliğine, akarken maviler
Kanadı, sustu..
Şimdi okyanusta bir sünger
Bekler avcısını
Mavi hayal mavi vurgunda..

Adını sen koymuştun
Senin olanda
Ömrüm kuşunun
Vurgun
Bu yangın mavilerine..

Sevgi denizine düşen bir kırık damla..

En güzel maviler
En çok kanarken, acılar yürekte
Bundan böyle, suskun mavilerde..!

Vedat.K 29.08.2003 (00:14) (2000 lere düşen iz düşümü zamansız mekansız hoyrat duygu kaçaklarından.)