Bir Ada Şöleni Senli Şarkıda

(Yürek atımının içinde kelebekler dans ediyorken
Ressamın fırçasını eline alıp tuvalin karşısına geçip resim çizercesine akmak o ana.

Duygu sağanaklarından dökülmek, şelale ucunda her bir su damlasında
Sözlerden bal peteği örercesine o sözlerden hücre hücre birer köprü kurarak
Son hızla akıp giden bir trende bağlamak katarın terkine çağlamak şiire

Bu duygu yoğunluğunu duyarken böylesi bir içselliğin zengin sarmalında
Olmak seni sende yaşamak isterdim oysa yoktun yanımda hep bir hayaldin
Titredim uyandığımda içim acıdı sensin diye sarındım kendime.)

Koyaklarında dalgalar söylerken şarkımızı
Düştüm yola özleminle girdabında adanın

An ki bir ada deniz ve sen sıcaklığı
Dalgalar esişinde meltem rüzgârının

Ağaçların savrulurken dalları
Sarılışımda kokunla gecem saçların

Deniz üstüne yansıyan güneş parıltısı
Güzel gözlerinde sevecen bakışın

Sahil boyu uzanışı boylu boyunca
Akşam alacasında yapışıp kaldığım

Salındım o kum deryasında varlığına
Her yer karanlık şarkısında yıldızım

Uzandım davetkâr şuh dudaklarına
İçim kıpır kıpır seninle sensiz yalnızım

Biz bize idik göz gözü görmezdi
Elektrikler kesildi iki çavlan boşaldı
Üstelik henüz el ayak çekilmemişti
Mehtap yıkıyordu denizde saçlarını

Martılar sahili terk ederken yeni güne
Dilleniyor sessizlik dile geliyor seninle
Bütün aşklar dinleniyor ada sahilinde
Müziğin inleyen nağmelerinde gece

Bitmedi…

Vedat Koparan 28.06.2006