Adı yoktu… sessizlik yakındı,
Bir keder, ay yüzüyle yüreğine takıldı…
Gülümsedi…
Öptü alnından resmini hasretin….
…
Çok derindi, uçsuz bucaksızdı,
Gökyüzü, heybetiyle karanlığa tutunduğu daldı,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
duygusal bir çalışma olmuş.
güzel.
tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta