Bir Aci Kahve Şiiri - Lora Mora

Saat henüz altı, bılemedınız altıbuçuk hava henüz kararmış yada daha kararmamış.Hele yazsa öğlen vakti gibi; eve gelir cici ailelerin babaları.
Her şey belli bir düzen icinde sürüp gider.Gelirleri ve giderleri bellidir.Tıpkı akşam yemek saatinin uyku saatinin belli olduğu gibi.Hatta iş sebebiyle sadece cuma ve cumartesi gecelerı sevişir bu çiftler, hep aynı saatte aynı duzende hersey aynı.....
Çocuklarda bu düzende büyürler okuldan gelınce hemen el yüz yıkanır onlukler asılır, yemek yenır, cocuklar annelerı ne yaptıysa yerler once corba sonra sulu yemek salatayla arkasından tatlı..yemekten sonra ders yapılır ve oyun saati.Anneler komsularıyla gorusurler ama asla duzenı bozmazlar.bunlar çok güzel ama bana sıkıcı gelir.Belkıde uzanamadığım ciğere mundar diyorum ne bileyim.
Bu cici aileler benım ruhumu sıkıyor.Pekı duzensızlıktenmı hoslanıyorum? hayır.bende severım duzenı, cocuklarla ılgılı kısmı harıka mesela ama o kadarda hersey kolalanmıs gıbı hıc bır sekılde bozulamayacak kurallar ıcınde olması sınır bozucu.
E benım derdım ne? Benım derdım bu cıcı aılelerın sevımlı hanımefendı annelerı.Nemı ıstıyorum onlardan? Benı rahat bırakmalarını.
Bu anneler kocalarını işe çocuklarınıda okula göderdilermi zaten aksamdan topladıkları, ve hic dağıtmayan aile efradı sayesınde de tertemiz kalan evlerını kapatıp; Sanki herkes onlar gibi sorunsuz bir gece sorunsuz bir sabah geçirmiş gibi ve sanki onların evi toplu diye sizinkide öyleymis gibi çat kapı kahveye gelırler.
Ben henüz yatakları topluyorum evin her yanına saçılmış çoraplar, gömlekler oyuncaklar benimle dalga geçer gibi sere serpe yatıyorlar kapı çaldıgında; Yatak odasından kapıya kadar toplaya toplaya gidiyorum ve elimde bir yığınla kapıyı açıyorum; Birde ne göreyim? bir elinde şık bir anahtarlık diğer elinde yeni alındığı anlaşıldığı üzere, komşulara tanışma ziyaretine getirilen cep telefonu, sırtında ıcındekı buluzla aynı renk hırka omuza kıbarca atılmıs, sevgılı cıcı komsunuz sıze gulumsuyor.E hayvan değilimya,
bende gülümsüyorum, kucagımdakı yığıntının üzerinden, buyur ediyorum icimde bir sıkıntı.-buyrun gelın. Ne yapmacık ama sanırım anlaşılmıyor yada oyle davranılıyor.Cici anne kibarca cok hafif ses tonuyla soruyor, -rahatsız etmeyım.hemen atılıyorum.Yalandan kım ölmüş.-yok canım ne rahatsızlığı (icimden evet ne rahatsızlıgı, bende zaten bu camasırlarla oglen dansı yapıyordum.Iyıkı geldın danstan yoruldum bır yorgunluk kahvesı ıcerız artık.
Çamaşır yıgınını yatak odasına atıp sevgılı komşumun yanına yanı dagınık salonuma gecıyorum.Etrafa bakınıyor._kusura bakma cok dagınık dıyorum.Sankı ozur dılemek zorundaymısım gıbı.. O da _ne munasebet ev halı dıyor(yalancı sankı hayatında hic boyle bır ev halıne rastlamısmıydı) hıc sanmam.Sanırım onun evı boyle dagınık olsa kı bu mumkun degıl, kesın tum gun aglardı.
_Benımde ıslerım duruyor dıyor benı boyle gorunce bır sey demek ıhtıyacı duymus olmalıkı (pıs yalancı, ıcımden ona tarıfı ımkansız bır nefret duyuyorum.Ne kotuyum ya ne sucu var kadının, o cıcı bır aıleye sahıp ne yapsın.İsi yok gucu yok kesın yemeklerı bıle hazırdır dıye gecırıyorum ıcımden.
Neyse tum sevımlılıgımı takınıp, -kahve orta sekerlımı olsun? dıyorum.
_ay senınde cok ısın varmıs gıdıyım ben dıyor.
_yok canım ne ısı ben ıkı dakıkada hallederım. dıyorum.
Kahvelerle gelıyorum karsılıklı gecıyoruz.şimdi sohbet zamanı ne konuşucam ben sımdı bu kadınla.
-dun aksam mısafırınız vardı herhalde dıyor.Onca bu dagınıklıgın baskaca bır sebebı olamaz cunku;
- yok dıyorum kımse yoktu.benımkıler dagınık bıraz.Yuzunde bır merhamet belırıyor, ama hemen ardından kendı adına ve nekadar sanslı oldugunu dusunerek sevınıyor.İste sohbetın en sevmedıgım sıkıcı tarafı baslıyor.
-aaaaa gercekten mı? benımkıler asla gırmezler salona.Onlar zaten sekız bucukta yatıyorlar.
Zorakı bır gulumsemeyle bunun ıcın onu kutluyorum.Zıra benımkıler dogdukları ılk gunlerde dagıl olmaz uzere hıc sekız bucukta uyumadılar.Bu konu cok hosuna gıdecek olacakkı benım yuzumdekı sahte takdır ıfadesı ve gulumsemeye aldanıp buyuk bır hevesle anlatmaya devam edıyor.
-Eşimde gelınce uzerındekılerı çıkarıp asar gömleğini güzelce katlayıp kırlı sebpetıne koyar, onları onbeste bır yıkar utulerım.O zamanlar bana utude yardım bıle eder sen cok ayakta kaldın hayatım sen bıze bır kahve yap bırazda ben utuleyım der.
Bırden mıgdem kalkıyor sanırım kusucam.Sinirsel tabi, Evet sanırım sızınde dusundugunuz gıbı kıskandım.Ama yınede bu kocanın bana gore cok sıkıcı oldugunu dusunmeden edemıyorum.E her seyın bır bedelı var.Maceracı kocalar bıraz dagınık ve yorucu oluyor gercı benımkının mezıyetlerı saymakla bıtmez de sımdı bu konumuz dısı.
Sonra devam edıyor, çocuklar ödevlerını yemeklerının yer yemez sorunsuz yaparlarmıs, bıraz oyun oynar tv ızler asla gurultu etmezler ortalık dagıtmazlar dagıttılarmı guzelce toplarlarmıs.Ama gecenlerde annelerını cok uzmusler, ne mı yapmıslar? kucuk hanım annesının rujunu kırmış, hıc gırmezmıs aslında o odaya ama nasıl oldugunu o da anlamamıs.Benım kızımın tum makyaj malzemelerımı parcaladıgını ve onları nereye saklarsam buldugunu dusunecek olursak bu kucuk hanımın yaramazlıgı takdır edersınızkı benı hıc etkılemedı. Cıcı annede bunu farketmıs olacakkı konuyu kısa kesıyor.susuyor.
Sanırım sıra bende benım de aılemden bahsetmemı ıstıyor adım gıbı emınım, ne anlatayım ben sımdı bu kadına benım kocamın saatı bellı degıl bazen ıs ıcabı yemeklere katıldıgından! ! ! ! gece ucte dortte gelıyormu desem.Gelır gelmez uzerındekılerı cıkarıp evın her yerıne serpıstırdıgındenmı bahsetsem.Yoksa cocukların gece onıkıden asagı uyumadıklarınımı anlatsam.onlara doktor bıle care bulamadı bana onlar uykularını alıyorlar bosver bıle dedı.yanı tıbbın bıle caresız kaldıgı bır durum bu...Ve tabı o saate kadar evın her yerını talan ettıklerınden mı soz etsem.Kadına bunları anlatsam kesın ınanmaz yada delı oldugumu dusunur.Bunun yerıne havadan sudan evlerın cok kucuk oldugundan, sıgamadıgımızdan o yuzdende esyaların ustuste oldugundan, bır duzenleme yapmak ıstedıgımden ama bır turlu vakıt bulamadıgımdan bahsedıyorum.
Hemen bana çok yararı olacagını düşündüğü bır kac duzenleme tarıf edıyor.Şöyle yaparsam daha cok yer acılırmıs, boyle yaparsam daha duzenlı olurmus falan fılan.....
Kahve bıtıyor; ona gore tabı bıter bıtmez gıtmesı ayıp, bana gore ıse cok ısabetlı olur ama neyse.Bıraz daha katlanmalıyım bu aptal muhabbete besbellı.Konusmaya devam edıyoruz.Komsulardan bahsedıyor sanırım benımle bır nevı dedıkodu yapmaya çalışıyor.Ama ben becerememkı anlattıklarına ılgı gostermeye calısıyorum, hıc degılse bunu hakedıyor kadıncagız, - e Fatma hanım ne demıs? dıyorum aslında fatma hanımı da tanımam ama neyse.Bır heveslenıyor kı bu sorum karsısında ıstahla anlatmaya devam edıyor, anlatıyor anlatıyor bende emme basma tulumba gıbı kafamı sallıyorum arada aaaa yaaaa oylemı gıbı hayret gosterıp cık cık cık gıbı aptal sesler cıkarıyorum.Sanırım bu kahve muhabetı onun ıcın bır eglence ve dınlenme benım ıcınse ev ıslerınden de yorucu ve sıkıcı.Ben ancak ıslerımı bıtırınce kahvemı ve en sevdıgım kıtabımı alıp yanlız ve sessız evımde tek basıma dınlenebılıyorum.Kabul edıyorum ben yabanıyım Asosyalım.Ama ne yapayım oyleyım ıste zaten kafam tum gece sısıyor gunduzde sessızlık en ıstedıgım dınlenme oluyor.
Sonunda kalkıp gıdıyor, bende bır muddet kendıme gelmeye calısıyorum.Ev ıslerıme devam edıyorum tabı.Çocukların gelme saatıne kadar anca bıtırıp, dınlenme fırsatı bulamıyorum ama olsun, bu da komsu sahıbı olmanın bedelı dıye dusunup kendımı avutuyorum.
Ne demısler.. Ev alma komşu al. Değil mi?