Bir Acı İhtimal Şiiri - Mehmet Barış Tekyol

Bir şehir geçtim içinden sen geçerken,
Bir sokak sustu, adını bilmeden.
Bir zaman vardı, ellerin kadar ince,
Şimdi ne takvim var, ne de dünlerden iz.

Anladım ki aşk, bazen sadece susmak,
Yanağına düşemeyen bir cümle olmak.
Bir ihtimaldin, gözümde büyüyen,
Gerçekle yenilen, hayalle direnen.

Severek gitmekmiş en zoru meğer,
Göz göze veda, yürekten beter.
Kal desen kalmazdım, git desen giderdim,
Çünkü sen bendeyken bile bir ihtimaldin.

Yalnızlıkla barıştım, seninle savaşırken,
Kelimeler yetmezken, bakışların susarken.
Bir anlık gülüşüne ömrüm yazılıydı,
Bir ömür sustuğun her an, bana ağıttı.

Seni sevmek, yangınına su taşımaktı,
Kendimi unuturken seni bulmaktı.
Ama aşk, bazen iki eksik kalbin savaşı,
Biri fazla sever, biri eksik yaşar.

Biliyorum, gitsem de sende kaldım,
Sen bensiz, ben sensiz yarım kaldım.
İmkânsızlık dedikleri bu belki:
Aynı anda sevmek ve vazgeçmek birini.

Şimdi başka kollarda eksik sarılmalar,
Benim gibi sevmeyen, susan adamlar.
Ve sen, gözlerinde hâlâ benden bir iz,
Bir ihtimaldin ya, ben o ihtimali ezberledim.