Bir acı geçiyor şehrimden
Kendi gidip gölgesi kalıyor insanlara yalnızlığın
Kim daha çok kanatıyor içini ki akmıyor bu gözyaşları Halice
Bu korku ve bu bıçak darbeleri hergün vurulan sırtımıza
Ve büyüdükçe büyüyen yoksulluğu içimizdeki
Neden kimse bakmıyor birbirlerinin gözlerine
Bir çocuk gülerken tüm bunlara...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Kısa şiirlerin tadı da başka oluyor tebrikler...Mehmet Karlı
o kadar hissederek yazmışsın ki gizem...
İçimizde öfke büyüyor Gizem.Büyüyor,büyüyor sonra içine,elimizi değdirdiğimiz herşeyi alarak katlana çoğala patlıyor.Kim gözlerini içine çevirerek bakıyor sor bakalım.Kendi içine bakmayan bize nasıl bakacak bu da işin kör noktası.Bıçağı sırtımıza batıran biziz,içimizi kanatanda....Sevgiyle kal...Ve gül yine...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta