Bir bekleyiş ki hiç durmayan olağan olmayan
her imlasında kırık sarkık bir hüzün gecenin
ne sen anlıyorsun ne de şu gün ışığı
oysa bütün dillerde aynı ekoyu resmeder ayrılık
öyle soğuk bakma
içime çekiliyor kan
eşelenen yalnızca umutsuzluğun çürümüş toprağı
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.