Bir Abla Şiiri - İbrahim Çiçek

Bir abla tanıdım derdi çok büyük
Derdine bir çare ara dediler
Yüzü hiç gülmemiş perçemi dökük
Kaderini sordum kara dediler

Dedim mutsuz musun söyledi evet
İçindeki dertler hep demet demet
Takdiri ilahi sen buna sabret
Zaten başka çare yoktur dediler

Elleri koynunda boynunu bükmüş
Bir ömür boyunca hep kahır çekmiş
Koca bir ömrü azapla bitmiş
Dertlerin sordum çoktur dediler

Kocasını sordum sorma hiç dedi
Ömür boyu bana hep azap verdi
Beni öldürmekti onun tek derdi
Kurtulursun dedim o bana güldü
Yüreğini sordum yara dediler

İbrahim der mağdurların halleri
Ahrette açacak gonca gülleri
Bülbül gibi arz edecek dilleri
Dermanını sordum sabır dediler