ANILAR… ANILAR…
BENİ HİÇ YALNIZ BIRAKMADILAR…(YENİ )
BİR ATEŞ SÖNDÜ
ATEŞ GÜRMAN isimli bir ağabeyimiz vardı. Her sene Ekim ayının ilk haftası geldiğinde, Mudanyalılar gurubuna telefon zinciriyle ulaşarak listesinde bulunanları tek tek arar, gelenek haline gelen bu yemekli toplantıya davet ederdi. Tarihin tozunu kaldırmak, yaşanmışlıkları anmak için eski Mudanyalıları bir araya toplar, buluştururdu. Mudanya’nın kendileri için bir SEVDA olduğunu belirten, bu organizasyonu sağlamaya çalışırdı. İzmir’den hiç üşenmeden, bizleri bir araya getirmek için gelirdi. Toplanacağımız restoranla anlaşır, tekrar hepimize yerini bildirirdi. Herkesin isimlerinin yazılı olduğu kartları hazırlar ve gelenlerin boynuna asardı.
Beni son gün tekrar arar “İnci Hanım, standınızı hazırlatıyorum, mutlaka kitaplarınızı getirin. İmza günü yapalım” diye rica ederdi. Mudanyalılarla buluştuğumuz gün, herkesin masasına uğrar ve ilk konuşmayı kendisi yapardı. Günün anlam ve önemini anlatırdı.
Köklerimizden gelen bu birliktelik yıllarca sürdü ve ne yazık ki hiç beklemediğimiz bir anda saman alevi gibi parlayıp sönüverdi. Hasta mıydı, bir derdi mi vardı bilemedik. Şimdi biz yetim çocuklar gibi boynu bükük kalıverdik.
Bir daha eskisi gibi bir araya gelip görüşemesek, konuşamasak bile sevgili ATEŞ GÜRMAN her zaman en iyi, en vefalı bir arkadaşımız olarak anılarımızda ve yüreğimizde yaşayacak. Işıklar içinde uyu Ateş ağabey, ruhun şad, mekânın cennet olsun…
Umarım kısa zamanda cesur ve vefalı bir AĞABEY bu görevi üstlenir ve bizleri bu güzel ve nezih buluşmadan mahrum etmez.
Eski Mudanyalı arkadaş guruplarının, Ekim ayının ikinci haftasında gelenek haline getirdikleri bu buluşmada aramızdan ayrılan arkadaşların isimleri okunarak anılırdı. Eski günler, hatıralar yâd edilir, güzel ve neşeli anlar yaşanırdı. Uzun yıllardır birbirleriyle irtibatı kesilen okul arkadaşlarının yanı sıra mahalle komşuları, evlilik ve işleri nedeniyle çeşitli il ve ilçelere yerleşen arkadaşlar da katılırdı. Mudanya dışında Ankara, İstanbul, Bursa, İzmir, İzmit ve yurt dışında yaşayan Mudanyalılar da katılırdı. Her geçen yıl yeni kişi ve gurupların eklendiği, tarihin ve eski hatıraların tazelendiği, yemekli buluşmaya yıllardır birbirlerini göremeyen mahalle komşuları, okul arkadaşları ve eski Mudanyalılar katılırdı.
11.Ekim. 1922 de tarihe yazıldı MUDANYA MÜTAREKESİ.
MUDANYA (MÜTAREKESİ)
Ne güzeldir denizi
Hele zeytini inciri cevizi
Kızlarının boynunda
Altınlar dizi dizi
Seyrettirir kendini
Durdabak çiçeği
Diğer ismi 'Mudanya Güzeli'
Şarkısı da Avni Anıl bestesi
Sevgiyle kucaklar poyrazı sahili
Eşsizdir havası boldur oksijeni
Tarihi de lekesiz pırıl pırıl bir inci
Uygarlık timsalidir ahalisi
Söküp atmışlar yüreklerinden
Kini nefreti
Kardeş bilirler herkesi
Gururla karşılar konukları
İskele girişinde
Devasa şanlı bayrağımla
Düşmana ilk kurşunu atan
Şükrü Çavuş Şehit abidesi
En önemlisi
Yazıldı tarihe
11 Ekim 1922 de
' Mudanya Mütarekesi'
İnci Gürçağlayan Germenliler
İnci Germenliler
Kayıt Tarihi : 8.9.2023 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimde "düne doğru uzayan bir özlemle" okudum
Hem yazınızı
Hem şiiri İnci Hanım...
Ateş Bey'e rahmet diliyorum,
Umarım yenileri çıkar,
Sürdürür geleneği,
Bizim "birlikte yaşamamızın" mayası yine tutar,
Dilerim..
Tebrikler Efendim...
TÜM YORUMLAR (1)