.
- yemek yedin mi
- hayır, acıkmadım
- ne yedin peki
- kendimi, acıkmadım işte
ellerimi yedim
seni yiyemedim
gözlerim tatlı şimdi
kaşığın var mı
kimse doyurmaz bakışıyla
kaşığında aklınsa
aklını yolla
çiçeğinden dolma
yap sür koynuma
doyarsam ölmem
doyarsam gitmem belki
kaç aç
aç kaç
- doğaçlama mı
- evet
- yaz o halde
saysam varlığımla
varlığını bağışla
iyi olacaktım
- olacaksın
ellerimi de saklamıştım
sonra üşümeyi de atmışken
donup kaldım
ne aylara sığdım
ne gölgelere
bir yerdesin işte
içimde
içimde
- geldim
- ben kaçtım
- kaçmasan
- görüşürüz, sözün vardı
- kahve yapacaktım sana, bekle
- ılık tut
- ne sözü, ne sözü, ılık tutta ne demek
- ellerini dedim figen
dediğimi kastettim
giderim
- işin mi var, oyalamayayım seni
- hadi hoşcakal
- ne
- hiç canım, bir şey yok
- anlatma bana
- zorla olmuyor işte
- tamam, anlat ki anlayayım
- zorla mı, gidip yemekte yiyeyim, açım zaten
en çok gece acıkıyorum
yalnız yatıyorken
yazıklar batıyor sonra
terliyorum
öyle karanlıkta
boşluğa bakıyorum
ne yanımı
ne karanlığı
dolduramıyorum
perde oynuyor
yalnızlığa korkuyor
kendimi unutuyorum
gideyim
açım zaten
ekmekte istemem senden
- sesli düşüneceğim, istersen kulaklarını tıka, seni çok özlüyorum.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.- olur, gideyim.
- sen bilirsin ben hep buradayım, biliyorsun, kovuyorsun gitmiyorum.
- sözünü tutmayacaksın, biliyorum.
- ne sözü, ne sözü, hangi sözü
hani benim olacaktın
bir geceyi
bana bağışlayacaktın,
belki bir saati
belki bir yılı
öyle bekledim
- yazma artık, seni düşünmek büyük yorgunluk.
- nasıl davranayım sana, bilemiyorum ki
- bende
- yalandan her şeyi yoluna sokuyorum, iyiyim diyorum,
sana ne diyorum, diyorum, hep diyorum,
ama olmuyor. ben gerçekten senin hayatından gitmem lazım
bunu bana öyle güzel gösteriyorsun ki, hakkındır diyorum
defol git manyak diyorum.
özür dilerim. Yaptığım ya da yapamadığım her şey için
.
.
.
.
.
.
- beceremem böyle kolay gitmeyi
uzun zaman olduğundan bel ki, hadi gidelim, üşüdüm yine
- peki
ısıtacak yok
yakacak
sarınacak
boynum yine tutulacak
öyle ileri bakacak
- ben vermiştim uzatan bir yanımı sana,
istemedin, çünkü yetersizim sana, kayboluyorum
boş ver geçecek bu günlerimizde
bir gün anarız gülerek bu halimizi, bunu çok iyi bilmiyorum
ama iste zaman, çok zaman gerekli
susmak gerek, çok susmak
zaten seni sensizliğin de yaşadım, hiç olmadın
birde böyle aniden susunca kayboluyorum
senide üzmek istemiyorum artık
- susalım hadi
- ne yapacağımı bilmiyorum yalandan oynuyorum.
.
.
.
- peki susalım.
.
.
.
.
- kapat gözlerini
.
.
.
elveda...
.
.
çok susmalar bağırıyor
duyuyorum
diyemiyorum...
07 07 2004
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 8.10.2005 19:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)