Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Haklısınız
Birin yanında boş yer
yokki bir, bir daha olsun.
Helal olsun..
Selam ve dua..
Bedri Tahir Adaklı
Demek ki bir her zaman ikiden daha değerli. Kutluyorum.Biriniz biriniz için olunuz.
İki kere ikinin dört ettiği günlerde
Ali’nin okula başlama heyecanı gibi
Ne zaman cin olacağını kim bilir
Ali topu ne zaman atacaktı
Atmasını bekleyen Bir’imi var
Bir’lerin basamağı olur mu?
Bir kere Bir, neden Bir öğretmenim
Bir olmanın hiç mi anlamı yok
Şimdilerde;
Anlıyorum, Bir ne kadar değerli imiş
Hayatımda Bir’i olunca
O Bir senmişsin
Bir hece, Bir nefes
Aşk'ta Bir'imiş sevgili.
harikaydı be....... ta....nerelere gittim aldım şiirinizi de.....saygılar
Şimdilerde;
Anlıyorum, Bir ne kadar değerli imiş
Hayatımda Bir’i olunca
O Bir senmişsin
Bir hece, Bir nefes
Aşk'ta Bir'imiş sevgili.
BİR'İN ANLAMI 34 ÜN SANDIĞINDA SAKLIYMIŞ...
34 YILIN KOSKOCA SALINIŞI YETMEZKEN YÜREĞİ TEBESSÜM ETTİRMEYE
BİR'İN SİHRİ YETTİ AN/A TESLİM OLUP YAŞAMA SEVİNCİNE SARILMAYA....
GÜZELDİ ÇOKKK...
SEVGİLER...
Şimdilerde;
Anlıyorum, Bir ne kadar değerli imiş
Hayatımda Bir’i olunca
O Bir senmişsin
Bir hece, Bir nefes
Aşk'ta Bir'imiş sevgili.
tebrikler Kerem kardeş
yüreğine sağlık mana içinde mana dercedilmiş beğeni ile okudum
Osman Karahasanoğlu
Sevdaların öne geçtiğini sevince anlıyoruz,
Tebrikler.
Ayla ASLAN
Şiir anlam bakımından çok çok güzel..
Ancak konu birliği ve akıcılık yok.. Dilimiz kuralları hiçe sayılarak, alabildiğine yazılım hataları yapılmış.
Gereksiz yere büyük harfler, özellikle virgülden sonra.. Yeniden gözden geçirmenizi, en azından yazılım hatalarını düzeltmenizi rica ederim.
Bitimsiz sevgilerimle.
Anlatım güzel, usta işi. Konu bütün ve anlamlı, Bir'ilerine mesaj sanki. Bu usta şairden yeni şiirler bekliyorum.
Sevgilerimle..
Recep Uslu
1- Bir
İki kere ikinin dört ettiği günlerde
Ali’nin okula başlama heyecanı gibi
Ne zaman cin olacağını kim bilir
Ali topu ne zaman atacaktı
Atmasını bekleyen Bir’imi var
Bir’lerin basamağı olur mu?
Bir kere Bir, neden Bir öğretmenim
Bir olmanın hiç mi anlamı yok
Şimdilerde;
Anlıyorum, Bir ne kadar değerli imiş
Hayatımda Bir’i olunca
O Bir senmişsin
Bir hece, Bir nefes
Aşk'ta Bir'imiş sevgili.
Kerem Kayar
kutlarım kerem
harika bir şey
güzel bir şiir
hoş bir anlatım
neymiş bu bir
çokda güzel bir
bir elden çıkar bir
her şeyin sahibi
yine de bir
güneş bir,
ay bir
dünya bir
var daha çok bir
ama yine de senin
şiirin en birinci bir
lütfen kabul buyur
osman karahasanoğlu
Evet bir olmak o kadar anlamlı ki aslında... Bir olmak, bütün olmak. Bütünleşmek...Belki de o yüzden bir kere bir bir ediyor. Yani değersiz olduğundan değil aslında bütünlüğü ifade ettiği için...Değişik, güzel bir çalışma tebrik ediyorum...Selam ve dua ile efendim...
Bu şiir ile ilgili 24 tane yorum bulunmakta