Bir Şiiri - Kamal Ataman

Kara kaplı bir defter gibi gönlüm,
Gören de bir, görmeyen de bir
Yıkılan dağlar kadar şu ömrüm
Saran da bir, sarmayan da bir.

Artık matemin utanılması geçti
Dereler, sular akmayı seçti
Gözümdeki çapak yere düştü
Alan da bir, almayan da bir.

Varlığım, bu yârin canını yakar
Sevda gözde bir tutam tüter
Yalnızlık insanı yerle bir eder
Gelen de bir, gelmeyen de bir.

Söyleyin, uğurlarla dolsun gönlüm
Ben geldiğimi sevmedim, öldüm
O gözlerine bakarken gömüldüm
Artık toprak da bir, taş da bir.