Bir 24 Ekim Sabahı Şiiri - Ahmet Emer

Sabahın sekizi
Kurt kuş uyanmakta uykularından
Deniz gerneşiyor açmış iki yana kollarını
Buğusu tüten bir tencere çorba gibi buğulanıyorken
Üzerinde rızkına kulaç atan balıkçı teknesinin pat patları uyanın diyor
İçinde umut içinde ekmek içinde iş taşıyan teknede bir kişi olta atıyor kaderine
Bir sarıkanat bir çipura levrek çıkar mı bilinmez
Bilinmeze atılan oltalarla örülü yaşantımız
Pat pat pat
At balıkçı oltanı at
Belki çıkar bir sarıkanat
Sen oltanı at uzaklara derin sulara
Kısmet bu belli mi olur diyorlar sen at
Haydi rastgele
Düzen düzmüş oysa kimin oltasına ne geleceğini kararlaştırmış yazmış
Oynuyor tiyatrocu kandırıldım diye diye kandırarak
Sen işte bu defteri bulup yeniden yazmalısın bu kader dedikleri senin zincirini kırarak
Tıp tıp tıp
Sac damlarda eriyen kırağı damlaları düşüyor saçaklardan
Tıp tıp tıp
Tenceresinde et yerine dert kaynatan işçimin çilesi
Tarlasında öküzü yerine kendisi koşulan köylümün sabanının sürdüğü umudu gibi
“Hoca Nasreddin gibi ağlayıp Bayburtlu Zihni gibi gülen” köylüm
Büyük Usta Nazım’ ın dediği gibi
“Gocuklu celep kaldırınca sopasını sürüye katılıveren
Ve adeta mağrur koşarcasına salhaneye
Dünyanın en tuhaf mahluku halkım!”
Toprak damların buğuları tütüyor
O damlar ki çiftçimin yamalı pantolonu gibi şekilsiz
Dizlerine dek inen ceketinin söküğü gibi sarkık
Tak tak tak
Bir ağaçkakan yuva açıyor yavrusuna
Tak tak tak
Kimi kaçak maçak saraylarda itibar kolluyor
Kimileri naylon pencereli evlerde sefalet yaşıyor
Böyle yazmış yazan sen değiştir bu yazıyı
Kurt kuş börtü böcek uyanıyor sabaha
Çocuklar uyanıyor güneşe
Haydi çocuklar durmayın öyle
Kalkın sabaha
Kalkın güneşe
Güneş sizin için doğdu
Bakın güneşe
Koşun güneşe!..