Bir Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Kaz ker kuş bit ile bir mar
Bir de horoz fil ve çomar
Söylemişler bir bir sayak
Kim saymadı vurak şamar

Kaz bir saymış sular seller
Kazın sesi duymuş eller
Demiş suda bir evim var
Ol bir evde geçti yıllar

Ker de saymış bir bir ahır
Der ahırda davar nahır
Ol davarı bir bir sayıp
Yaşadım ben dehir dehir

Kuş da birer birer sayar
Sayan kuşu alem duyar
Bire söyler yuvam damda
Ol dam yere ruhum uyar

Sıra gelir bit batura
Sayar benzi bir motora
Bire söyler evim çadır
Ol bir çadır bir hatıra

Ol bir çadır otağ terim
Bir otağda mutlu erim
Otağ eri bir bir saysam
Toplanırlar ölüm dirim

Otağ eri saydım bir bir
Otağ yolda cemi cabir
Otağ yolu unutanı
Kapıp yemiş aslan bebir

Mar da ağır sayar bir bir
Der ki bir bir sayan habir
Sürünürüm turab üstte
Çün ol turab bir ilm cebir

Turab bir ilm hem bir yuva
Ona derim ahat deva
Desem turab anam babam
Söyler ara ova ova

Sonra birer sayar horoz
Sayıp bir bir söyler görüz
Bir bir sayan ol horoz der
Var mı bana başka soruz

Fil söylemiş horoz saydın
Sıra bende artık baydın
Ben de bir bir bayrak sayam
Diyem bayrak bir gün aydın

Çomar ise sayar kalem
Der kalemim demir bilem
Kalemle bir elif yazdım
Elif dedi alev külem

Ol sözleri duyan bir at
Demiş çomar elif fırat
Ol fıratta ulu atam
Deyi oğul fırat murat