Bir Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Baharları özleyenler yoksullar,
Varsıllara bahar da bir kış da bir.
Sözü seçmek söz bilenin harcıdır,
Cahillere kafa da bir baş da bir.

Konuşunca ne çok konuş, ne eksik,
Az konuşsan daha iyi üstelik,
Hakbilmeze verme asla metelik;
Bir zalime pamuk da bir taş da bir.

Vereceksen; ver başını, ezdirme,
Korkuyorsan; korktuğunu sezdirme,
Ağlıyorsan; gözlerini gösterme;
Vicdansıza gözler de bir kaş da bir.

Başvurursan vurma namert taşına,
Umutların kırılırlar boşuna,
Ağaç kesen bakmaz onun yaşına;
Baltacıya kuru da bir yaş da bir.

Bilgisize kulak asma çok fazla;
Laf çevirir ve uzatıt çok fazla,
Yetinmez de öyle azla, birazla,
Cahillere karga da bir kuş da bir.

Bilgisizle tek konuda konuşma,
Herbir şeyi öğrenmeye kalkışma,
Kutsallığı hor görene karışma;
Ahlaksıza metres de bir eş de bir.

Sakın sakın dost-most olma aptalla,
O kendini eşit sayar kralla,
Bir laf eder, yenmez kaymakla, balla;
Sözbilmeze oha da bir çüş de bir.

(ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 67-69/100)