Bir Şiiri - Dilaver Nafiz Bulaşıkçı

Muavin çay içer misin diye soruyor
Yok diyorum
Sevişiyorduk otobüsün arka koltuğunda
Bir gece yarısı
Gidiyor olmam lazım
Ama yol nereye çıkar
İnan ki
Bilmiyorum
xx
Sosyalist çocukların
Devrim rüyalarını
Özgürlüklerini
Yeşil montlarında araması
Yeşil mi özgürlük
Mavi mi
xx
Direnişin peşindeki gerilla
Dağdan dağa koşuyor
Beraber çevik kuvvetten mi kaçıyoruz
Yoksa dayak yemek için mi koşuyoruz
Faşistlere doğru
Gelsene
Sokaklarımda limon bahçeleri var
Havada biber gazı,buram buram
xx
Direnişin ruhu her yerde
Herkes de
Sen hariç
Ananın karnından çıktığında
Gördüğün dünya manzarasından ürkmüşsün ya
O gün bugündür hep korktun
Yaşamaktan
Nerdesin
Yine kimin arkasına sığınıp
Nefes alıp veriyorsun
XX
Hakkımda gözaltı kararı çıkmış
Kapımda polis var
Issız gecenin kalbinde bir sızı
İnleye inleye yağmur yağıyor
İnlete inlete ıslatıyor beni
Sen camdan izliyorsun
xx
Az ilerde bir çevirme var
Sicilim kirli
Senin yatağın kadar değil
Aranmam var kaçmam lazım
Anne açma kapıyı gelemem
Peşimde polis var
Gözümü açamıyorum
Geceden kalmadım
Alkolü az aldım
Biber gazından muhtemelen
XX
Mümkünatı yok
Sana olan duygularımın tesiri
Senin dünyaya olan korkaklığının emsali yok
Karanlık bir sokağın göbeğinde
Tüm kapılar kapalı
Kaçacak yerim yok
Kapının önündeyim
Nefes nefese
Kafamda polisin silahı bitiyor birden bire
Camdan bakıyorsun
Kapıyı açmıyorsun
Polis diz çöktürüyor
Benim teslimiyetim zoraki
Nezarethane yapay değil ki
Çırılçıplak bir gerçeklik dizisi
Che'yi,Lenin'i kaldırın mezarlarından
Karakoldan belki onlar toplar bizi
Belki Mahir'e nasip olur
Bilemeyiz