Bir Şiiri - Mehmet Onur

senin elinle birlikte
herşeyi tutuyorum ellerimde
gerçekleri gizleyen ağaç dalları arasında
birbirimizi kaybettiren o apaçık karanlıkta
bir çocuk koşuyor
suskunuz ama kendi duygularımızla konuşuyoruz
bir köprü yapmayı hayal ediyorum
ve üstünde heykeller olsun
at heykelleri, sonsuz dayanıklı taşlardan sonsuza dayanıklı at heykelleri
.....
dışarı bakıyorum, avluya
bir horoz
ve horozun sahip olduğu tüm şeyler etrafa dağılmış
benim önümde durduğuna göre sen de görüyorsun bunları
gökyüzü, gümüş işçilerinin elinden çıkma bulutlar
bir traktör devamlı kesiyor tarlayı,
sana dokunabilmek ne kadar doğal görünüyor
lambada yansıyan güneş
içine balıkları attığımız küçük havuz
doğurmak üzereyken
tüfek sesleri uyuyanları uyandırırken
dokunabilmek sana