eskidi saatin sırtında ceket
üstüme dar gelir düşünceler
tenimin sökükleri takılır geceye
içimdeki kalabalık sadece bir
saksısına sığmaz kökler
sana solar her dize
kırıntıları eteğinde bıraktık
sözlerin kaldı bende
gizlenmiyor ne kül ne duman
kan püskürtür gölge
çokluk dediğin yalnızca bir
hançeri kendime batırdım
aşk kaldı sende
tenin iliklenir ya yangına
bilmezsin isimler farklı hepsi bir
sözcükler atarsın üstüne
sızar dizeden irin
ateşi kalır bende
uzatsam elimi suya
belki saymayı öğrenir
Kayıt Tarihi : 30.12.2013 23:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Altun](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/30/bir-161.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!