Biografim-İmgeler ve simgeler

Doğdum ve doğruladım bir düzine gerçekleri: Atılan bir çift imza mührü değil aşkın bendinin. Tanrının çizdiği koridorların yol ayrımlarında, doğru bildiğimce yürüdüm; büyüdüm…

Yırttım bakire tabularını, erteledim asaletini realitemin; ben böyle dolambaçlı düğümleri çok çözdüm! Yüreğim sersem, başım bir milyon, aklım izdüşüm; hayatın kaba aynalarında hep aynı soruları gördüm:

Tenkit yükselen gözlerinizden, gözlerime intihar dolarken, bir gün bir kalp atımı kadar kısa bir an kendimle barışabileceğimi hiç mi düşünmediniz?

Bilmeyenler sussunlar; bilenlerden sorsunlar: İyiliklerimi anlatmanın çirkinliğine düşürmesinler beni:

“Fakirlikten bayat ekmek kemiren o sokak çocuğunu görüp de, ceplerini bozuk paralarla doldurmayı istemişliğim yok değil. Habersiz misafir olduğum evlerin yoksul, tahta posta kutularına saç tokalarımı atmışlığım yok değil.

Eskiden yalnızlığa rehin bıraktığınız ellerimi, şimdi hayatın yakasını paçasını çekiştirip düzeltmek için kullanıyorum. Artık, birilerine güvenmeye olan özlemim sizler kadar tok değil.

Söylesinler utanmazlarsa: Morfin gibi şiirleri damarlarıma hiç mi çekmedim?

“Yalnız geçen her bir gecenin buhran anlarında, zihnimin en kuytu kuyularından mısralar çekip içerlemişliğim yok değil. Biriktirdim cazibe gecelerinin haz iniltilerini, bunları bir seferde harcamışlığım yok değil.

Şimdi büyüyormuşum, yaşıyormuşum; şimdi gülüyormuşum, içiyormuşum… bunlar bana çok değil…

Saniye / 2008