ADAMIM ÖZLERSEN
Adamım özlersen eğer;
Açmamış bir tomurcukta ara beni
Dalına küskün
Toprağına kırgın...
ANLASAM
Bir şarkı sözü olsam dilinde
Kuşlara söylesen bağıra çağıra
Çalınsa kulağıma rüzgarlarla
Anlasam özledin beni ben gibi
YİNE ANNE
Bir sabahın köründen avazlanıyor yüreğim yine anne
Nasıl diyeyim bilmiyorum
Yine kırgınlık düştü payıma
Yine us çekildi fikrime
ARADA BİR
Arada bir beni merak et olur mu
Nasılım diye takılayım aklına
Belki üşüyorumdur sana
Belki de
BELKİ YARIN
Ne bıçkın yaralar gördüm ben
Kemiğe dayanıp nefes aldırmayan
Kangren olup ruhumu saran
Yaşamın kıyısına götürüp yaşatmayan...
BİLİYOR MUSUN ANNE
Biriktirdiğim gazoz kapaklarını çaldırdım anne...
Misketlerimi de almış komşunun kötü kızı...
Zaten; çocukluk aşkımda da gözü vardı...
GEL ÇOCUK GEL
Ne yapayım be dost
Bizim marangozhanedeyim
Üç beş el aleti
Üç beş odun arasın da ekmek davasındayım
KADINIM BEN
Gazı tükenmiş kırık lamba
Dalından kopmuş unutulan gül
Çakalın egosunu tatmin eden
Topuğuna basılmış kösele gibiyim.
KALSIN
Saki getir oradan bir yetmişlik
Bu gece tüm hayata rest çekeceğim
Bir şişe yeter mi bilmiyorum
Ama
Kİ!
Gecenin alnından öpüyordu şafak, sabaha gebeyken vakit...
Ağır aksak gidiyor yaşam, hayatın kolunda
Bacağı topal tahammülün, her an hazır tökezlemeye...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!