Binlercesi Gibi Şiiri - Şeref Yıldırım

Sarılmak sevgiliye, yılların özlemiyle
Uzaklara gitmek, göçmen kuşların kanatlarında
Yasemin kokularında bulmak, hasretle sarılmak sıkıca
Başka evrenlerden ışınlar toplamak güzelliğine,
Bu duygularla oradaydım,yıllarımın yalnızlığında

Bir sen vardın.bir de özenle saklanmış,saç telin
Ayrıca;
Arada bir gizlice atılmış gül kokulu mektupların

Hissederdim sana gelen görücüleri,kıskansam da
Duyardım babanın mal satar gibi başına koyduğu diyeti
Yinede korkardım ya kabul ederse diye,bilsem de beni unutmadığını

Oysa günlerce ağladım...ağladım
Suçladım kendimi adam olamadım,
Gurbette boş yere oyalandım
Beklettim seni, yarınlarını kararttım diye
Düşündüm...düşündüm
Neden ben..! oysa; . çok fazlasına layık olandın sen

Dayanamadım yollar aştım,
Sana kavuşmak/
ölümsüz aşkımızı yaşamak,yaşatmak için

Ananı gördüm kahvenin önünden geçerken
Başını önüne eymiş, aceleyle uzaklaşmıştı oradan
O anda yüreğimin atışları koyulaşmış,
İçimi bir burukluk kaplamıştı,

Koştum durmadan köy meydanında
Ona buna sordum seni
Konuşmadılar benimle,
Ağanın karılarına kuma olduğunu,
Biri kucağında,biri karnında çocukların olduğunu
Söylemedi kimse anamdan başka

Kopmuştum... dünyanın ağırlığı çökmüştü bedenime

Son bir kez evinin bahçesinde baktık birbirimize
Bitti bile diyememiştik...
Oysa..
Bir kez daha İnsanlık kaybetmişti sevenlerini
Diğer binlercesi gibi..........

30.05.2004