Kapıya dayandı hüzün nameleri,
Ellerimle ektiğim sevinç damlaları bir bir kuruyor.
Geceye bir masal bırakmak istedim
Ama;
Dünün cennet bekçileri,
Bugünün cehennem zebanileri
İncitti.
Bırakamadım.
Üç zaman önceydi,
Küllerinden doğuyordu hülyalarım.
Değişim varmış,
Değişmek...
Bilemiyorum değişen ne?
Şimdi yeni bir sevda masalı dayatıyorlar.
Sevdanın dayatması olur mu?
İnciniyor ruhum da bedenim.
Üzülme diyorum.
Üzülme!
Üzülmeden geçmiyor günler geceler.
Gözleri aydın olsun geleceği çalanların,
Gözleri aydın.
Geceye rehin oldu düşlerim.
Onca yaşanandan sonra
Dilime sus diyorum,
Sus!
Susmak bir yere kadar,
Gönlümdeki yara öyle büyüdü ki!
Gökler ağlıyor.
Mahşere şurada ne kaldı,
Bir bir göçerken bedenler,
Ruhların buluşacağı o mahşeri kalabalığa bıraktım her şeyi.
Nasıl bilirdiniz diyorlar ya!
Nasıl bildiğim bende.
Binlerce soru,
Binlerce cevap
Dinleyecek yürek nerede?
Ya sen?...
Serkan BolKayıt Tarihi : 23.10.2021 14:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Emin olun "mahşerde yapışacak çok o yakalara!"
Çünkü bu
Sıradan bir kabahat değil,
İhmal değil,
Tamı tamına ihanet!
Değişim mi?
Evet...
Kölelik daha yaygın artık!
Ötesi sorular, cevapsız....
Tebrikler Serkan Bey, Kardeşim..
Tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (2)