Düşlerdi inandıkları...yaşadıkları,gerçekti...
Ne günün karanlığı; ne gecenin bahtiyarlığı...
Ne yıldız gözlerinde pırıltılarla mutlu,
Ve...sessiz ırmakların gökkuşağından aktığı...
O ülkenin...sisli şafaklarına gömüldüler...
Binlerce geceyi kırbaçladılar...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
