Gündüzün akşama döndüğü anda
Akşamın en gizemli anında
Tepemde bir gökkuşağı
Renkleriyle bana gösteri yaptı…
Kızıl güneş
Karanlığa doğru saklanıp…
Mutluluk
Gökkuşağı kadar yakınken
Saklanan güneş kadar uzağımdaydın
Hüzünlerimse
Gözbebeklerim kadar yakınımda…
Oysa yüreğim kadar yakınımdayken sen!
Şimdi elvedalara terkedilmiş
Metruk bir barakayım ben
Ben yüreğimle ayazlarda
Karların arasından boy veren
Kardelenim
Ve asla ısınamışlığımla
Sana sığınıyorum..
Her deniz bir martı
Her dağ bir duman
Her güfte bir notayı
Hatırlatır ama
Yaşamak sevdayı
Her sevda ise
Seni hatırlattı bana
Anladım ki sevgili
Sensizlik
Nefes almak değil
Yokluğun her gün!
Binlerce defa ölmekdi…
Kayıt Tarihi : 17.11.2009 20:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye Yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!