Bingöl de Kaldı Yitik Düşlerim

Bingöl de yitik rüzgârlar
Emzirdi yamalı çocukluğumu
Karlıova’yı kar kaplamıştı
Ve bir fırtına
Gelir kapımızı tırmalar dururdu
Annem töreye kurban gitmiş
Taze bir gelinin ağıdını yakardı
Ağlamalar bana kalırdı
Dedem gaz lambasının altında tütün sarardı
Parmakları sararmıştı tütünden
Gaz lambamızın içindeki ışık
Milyon kere öksüz kalırdı
Senin düşünür şiirler yazardım
Saçların memleket kokardı
Göçebe hayatla erken tanıştım
Telaşlı bir yolculuktu benim
Ve büyüdüm sevdanla büyüdüm
Büyüdüm de ne oldu
Birazdan yaralı bir vapur
Bütün kırılgan aşklarımı alıp götürecek
Bir tek ellerinin sıcaklığı kalır benim payıma
Kalırda ne fayda
Yokluğunda sazımı yan yatırdım
Yorgun ömrümün kıyısına

SÖZ=OZAN DAİMİ/ KASAR