Bingöl Dağları Şiiri - Ümit Fatma Uçar

Eteklerinde barındık
Hep kolladın sardın bizi
Şefkatliydi kucağın
Sevmeyi senden öğrendik
Göbek adımızı sen koydun
Adını sanını verdin
Ninnilerinle büyüdük
Ninnilerin mi hırçındı
Biz miydik hırçın
Yoksa yalanlar mıydı
Bizi hırçın edip kışına benzeten
İniltilerin uğultuların belleğimde
Aslana benzeyen kükreyişinin
Yansıması kaldı ifademde
Buruk namelerin duygularımda
Beni hüzünle coşturup
Mutsuz ve hırçın eden ne?
Keşke baharına benzeseydim senin...