Bingöl Şiiri - Sünbül Bulgu

Bir değil, bin gölü olan Bingöl'üm
Ne olursun saklama koynunda ölüm
Berrak sularda yıkanmışsın be gülüm
Hasretiz gurbette sana bülbülüm

Gönül ateşi ile pişmiş tandır ekmeğin
Yoğurmuş hamuru yorulmuş bileğin
İhlas katmış aşına olsun dileğin
Sevgiden dik al bayrak direğin

Küçücük bir ilde doğal insanlar
Saygıdan ayağa çabuk kalkanlar
Bingöl'ümü göründe ağıt yakanlar
İnsanlık orda var kulpu takanlar

Temiz hava ve su insanlığın çoşkusu
Kimsede yok konu komşu korkusu
Hasretim sana yanarım doğrusu
Bingöl'üm benim Türkiye'min doğusu

Ayşenur BULĞU