14.12.05
ellerim ceplerimde,kaynamakta nefesim...
yanımda dertli gölgem ve tak tak ayak sesim!
eskiden bir oyundu yağmurlarda ıslanmak!
şimdiyse tek avuntum,damlalara yaslanmak...
yer yer aydınlatmasa yolumu yıldırımlar,
sanki adımlarımı yutacak kaldırımlar!
gece gider yol gider; yol gider ben giderim!
nereye gittiğimi bilemeden giderim...
bir de gamlı ki sorma dudağımdaki ıslık!
kör kemanın telini titretiyor yalnızlık...
durup kendi kendime gökyüzünü gösterdim!
ben de hep onun gibi sonsuz olmak isterdim!
sonsuzluk bu saatte pembe düşlerde saklı;
benimse rüyalarım uykulardan yasaklı...
yorganım kaldırımlar; karanlıklarsa evim!
bu karanlık geceye yarenliktir görevim...
var yürü dertli başım,birazdan gün doğacak!
gam yeme nasıl olsa yine gece olacak...
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 19:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!