Binbaşak köyüm Şiiri - Tuncay Akdeniz

Yeşili çimeni cennete benzer
Neşe verir ilk baharın binbaşak
Çiçeklerin açar arı bal süzer
Kovanda petekte arın binbaşak

Soğuktur iklimi havası serttir
Gönülleri sıcak insanı merttir
Özü sözü birdir cesur yürektir
Yiğitler yiğidi erin binbaşak

Üstüne doğmazdı sabah güneşi
Kardeşce birlik olurdu komşu
İmece usulu görürler işi
Yüzünden akardı terin binbaşak

Çayırı tarlası bağı bostanı
Orak ayı başlar hasat zamanı
At öküzü koşar döver harmanı
Dolup taşardı Ambarın binbaşak

Oğuz ovasıyla Mağlese dağı
Uzun çayır mal davarın kışlağı
Köyün hayatıdır Kura ırmağı
Soğuk akar her pınarın Binşaak

Kurban olam asil millet soyuna
Neşe katar düğünlere toyuna
Gençler halay çeker başlar oyuna
Gönlümde bir başka yerin Binbaşak

Kul Tuncay'ı kader gurbete saldı
Senden ayrılırken gözlerim doldu
Hatıramda birtek mevsimler kaldı
Kışın soğuk yazın serin Binbaşak