Hasretim Bitmesin Sarma Be Tabip
Öyle bir aşk ki bu köz 'süz dumansız
İçerimde yanar sessiz sedasız
Yangına dönüşür ansız apansız
Hasretinle Döne Döne Ağladım
Bozuldu düzenim kalmadı tadım
Gitmez geri döner gelecek sandım
Ayrılıklar sevdaları büyütür
Değirmende inçe inçe öğütür
Yüreğini söker ciğer götürür
Hasret seni beni yer de bittirir
Acılar içinde kıvranıp yatsan
Hasretten Öleyim Gelme İstemem
Ömrümün son demi gelip çatınca
Acım dindirmeye gelme istemem
Özlem giderdiğim resme bakınca
İçine düşerse özlem ve hüzün
Issız gecelerde sızlarsa özün
Uykulara hasret kalırsa gözün
Hatırla yar beni ah diye diye
Vedaları sevmen sonu hep acı
Hayatın gerçeği bu imiş meğer
Sevdiğin var ise Dünyaya eğer
Aşkın için ölmeye değermiş meğer
Gönlüne bir ateş düştüğü eğer
Zindanda düşmeye değermiş meğer
Hasretinle göz yaşımı döktüğüm
Feryat figan edip boyun büktüğüm
Mezarın başına çöküp öptüğüm
Hayata dargınım üzgünüm bugün
Sevdayı çekmeye yetmiyor ömür
Bu zamanın insanları
Dut yemiş bülbüle benzer
Selam vermez kelam etmez
Kendinden geçmişe benzer
Kimi hacı kimi hoca
Tanımazdım hiç dert ile kederi
Hazan vurdu Cana ağlattı beni
Özlemden hasretten yokmuş beteri
Kader vurdu bana dağıttı beni
Eyüp'ün çilesi pişti oluştu
Ben yaşarken canım neleri gördüm
Hayatım bahardı kışlara döndüm
Sevdiğim canımı toprağa gömdüm
Yaktı beni yaktı ateşin beni
Gündüzlerim gece oldu ağlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!