Bina-i Duygularım Şiiri - Muharrem Pala

İçime atmakla iyi etmedin / sönmeyen bu ateşi
Barutla-ateş gibi / barındırmak elde mi ikiz kardeşi

Ol dem yüreğimi hoplatırcasına başladı bir deprem
Bina-i duygularım yerle bir oldu / yok şimdi dengem

Yaralı bile olsa onlardan toprak üstünde kalanlar
Yağan bir yağmurun selleri ile ulaşıp denize boğuldular

Nerede O ? Sağlam yapı oluşturan görkemli manzara
Kapanmaz ama kapansa da iz bırakıyor açılan her yara

Nihayet tabiat ana / onlara olmuş mezar
Derin bir uykuda şimdi o mezarda yatanlar