.
el bebek, gül bebek büyüyenlerin öyküsüdür;
947’ler;
kırsalında memleketin
tozun el kavurduğu
dağların ortasında
yusuf doğar ovaya
şenlenir sulaklar
kesilir kuzular
yemekler sunulur
yusuf er evlad
kutsanır doğumu
doğduğuyla doyulur
der yusuf;
beni çok sevme anam
beni şımartma babam
ömrün yolu uzun
yarı yolda kalamam
nasılına düşmeden dünyanın
el bebek, gül bebek
ee ee bebek büyür yusufum
yusufum uyurken vurulur
dünya saati yusufuma kurulur
inceden kırılır elleri
sağda solda unutulur
derdi ekmek değil
çok konur tasına
dayanır tası ağzına
yüzer yusuf’um
zenginliğin ortasında
büyür yusuf’um
ben boğulurum
der yusuf;
iyilik midir ettiğiniz
yanakları al edip
burnumu düzelttiğiniz
güzel adam oldum
kendi içimde soldum
nasıl kıydınız bana
sevginizde boğuldum...
04 01 2005
.
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 21.1.2006 17:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her zaman ki gibi müthişti abi...Selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (1)