Bin Yillik Yolculuk Şiiri - Gassan Satar

bin yillik arayisin
bin yillik yorgun kosusunda
bin yillik kavusulmazligin
bin yillik efsane turkusudur soylenen

ne sarmalayabildim seni
Icimizde isyana yureyen aska yakistiginca
ne de uzak kaldim senden
hasretin dikenini yuregime batiracak kadar

hep bendeydin
hep bendeki uzaklikta
benden beslenen ozlemin icinde
bir garip tanisikligin
anlasilmaz anlatilmaz sevdasiydin
bir tek sen ve ben`in anladigi

tenine buyuttugum tutkumdan fazlaydi
yolculugumuzun seyir defterinde yazilanlar

kac bin isik yilini sohbetlerimizle bezedik
cicek acar misali baharlarlar savurduk kara deliklere
bu yuzden belki hic yansimadi sevdamiz
sarilisimizin sehvetine

kana kana kusattik ilahi planlari
her yasanmisligimizda
kah annesiydik yolculugumuzun
kah cocuguyduk birbirimizi arayisimizin.
bir tek deli asiklarin resmini cizemedik
gokyuzune yildiz savkilayan seferimize

Hic kimse anlamadi bizi
bazen biz bile kaybettik icimizde sakladigimiz bizi

simdi basi olmayan bir sevdanin
sonu hic olmayacak bekleyisinde kosuyoruz

ben diyorum ki
seni hep sevdim
neden sevdigimi dusunmeksizin
hep bekledim
beklenenin sarmalanacagi zamani bilmeksizin

yine yaradanin en guzel surpriziydi
gonul yolculugumuz
oduluyduk ben ve sen birbirimiz icin
sabrimizla sulanan hasretimizin topraginda