Bin Yıllık Sevgilim Şiiri - Hasan Özçelik 2

Altaylardan geldim, seni çok sevdim,
Sevdamın bedeli, çok canlar verdim,
Sinende yas tuttum, ağladım, güldüm,
Ana yurt, vatanım, can Anadolum.

Gazi Alparslan’ı bağrına bastın,
Cana doymaz mısın, ne bize kastın,
Başka vatan var mı, hiç senden üstün,
Kaderim, nasibim, can Anadolum.

Bir yanın karadır, üç yanın deniz,
Dört bir tarafından binlerce domuz,
Saldırır bizlere, biz ise azız;
Bir avuç alperen, güç Anadolum.

Fatih’e, Yavuz’a olmuştun ana,
Binlerce alperen aşıktı sana,
Kahroldu düşmanlar, dostlar biz yana,
Ay-Yıldız bayraklı, can Anadolum.

Başka aşk istemez, bizde tapusu,
Sevdalı aşkların hazin yapısı,
Üç kıta kavşağı, islâm kapısı,
Üçhilal göklerde, can Anadolum.

Çadırım, Otağım, Obam ve Toy’um,
Oğuzlardan gelme, yirmidört boyum,
Keçili, koyunlu alplerim, beğim,
Türkmenim, yörüğüm, can Anadolum.

Babalar şehittir, duldur analar,
İşte bu kaderdir, bizi yaralar,
Vatan namustur der; bizde töreler,
Beşiğim, mezarım, canım vatanım.

Şaha kalkar şehit, gazi ordusu,
Haykırır dünyaya; bende tapusu,
Tarihe şan veren yiğit hepisi,
Destanlar otağı can Anadolum.

Okurum, yazarım, söylerim daim;
Müslüman Türkiye, seninle kaim,
Savaştan, taundan daha da vahim,
Sensiz bir hiçim ben, can Anadolum.

Sevmek bedel ister, sen gazi, şehit,
Bu kanlı nikaha tüm dünya şahit,
Kurbanım yoluna olursam reşit,
Bin yıllık sevgilim, can Anadolum.