Bin Yıllık Hayat Şiiri - Ersin Çakmak

Ne bu sokakların alacağı benden?
Sokaklar alaca birer karanlık bende,
Ve bin yıllık bir hasret beklentisi,
Köşe başları.

Gül bahçeleri umut mu dersin?
bence onlar baharın habercileri,
Ve bin yıllık bir ezilmişlik,
Papatya bahçeleri.

Ne bu gecelerin soracağı benden?
Geceler nankör bir yalandır bende,
Ve bin yıllık bir yara sanki,
Kanayan gönlümde.

Tüm bu şarkıların derdi ne?
Şarkılar bende efkar hatırlatmaları,
Ve bin yıllık bir unutulmuşluk sanki,
Yorgun ruhumda.

Yağmur bu sene neden geçirdi vaktini?
Yağmur nankörlük yaptı bu sene güllere,
Ve,yosunlu birer ışık titremisi bulutlar,
Renkleri kahverengi.

Bu hayat benden neyin hesabını sorar?
Hayat çekilmez bir kürek benim için,
Ve çime atılan bin yıllık bir acı tomurcuğu,
Sormadım hiç neden niçin?

Yalnızlık bir nikotin gibi bir alışılmış içimde,
Buluşmak,en az sen kadar uzak bana buluşmak,
Ve şu anlık bir mucize belki de,
Aşık olmak,aşık olamak.